Τρέχον τεύχος
Τόμ. 3 Αρ. 109 (1926)
Άρθρα
Εβδομαδιαία Εικονογραφημένη Φιλολογική Επιθεώρησις, διευθυνόμενη υπό ομάδος λογίων (1924-1946)
Το περιοδικό Μπουκέτο κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις 27 Απριλίου 1924 και συνέχισε να εκδίδεται χωρίς διακοπή μέχρι τον Οκτώβριο του 1946. Η κυκλοφορία του χωρίστηκε σε τέσσερις περιόδους. Η πρώτη περίοδος είναι η μακροβιότερη και εκτείνεται από το 1924 έως το 1935. Η δεύτερη περίοδος περιλαμβάνει τα έτη 1936 με 1938, η τρίτη τη διετία 1939 με 1940 και η «Νέα περίοδος» διαρκεί από το 1941 μέχρι το 1946 (σύνολο τευχών 1126). Υπήρξε η προσπάθεια επανακυκλοφορίας του το 1958, αλλά δεν κατάφερε να ξεπεράσει τα τρία τεύχη. Ιδιοκτήτης ήταν ο Κωνσταντίνος Ι. Θεοδωρόπουλος, ενώ διευθυντές ή αρχισυντάκτες χρημάτισαν κατά καιρούς ο Χάρης Σταματίου, ο Μήτσος Παπανικολάου, ο Νικ. Καμαρινόπουλος, ο Φάνης Κλεάνθης, Απόστολος Μαγγανάρης, Νίκος Τσεκούρας και Ηλίας Μπακόπουλος
Το’ Μπουκέτο ήταν εβδομαδιαίο και εκδιδόταν στην Αθήνα. Τα δύο πρώτα χρόνια κυκλοφορίας του το περιοδικό είχε κατά μέσο όρο 15-20 σελίδες. Τα επόμενα χρόνια οι σελίδες αυξήθηκαν σε 25-30 για να διπλασιαστούν σχεδόν τα δύο τελευταία χρόνια της πρώτης περιόδου. Από το 1925, ξεκίνησε να εκδίδει μια φορά στο τέλος του χρόνου ένα πανηγυρικό τεύχος 130 σελίδων, το «Ημερολόγιο» το οποίο περιείχε επιλεγμένα κείμενα, ως συμπληρωματικό του’ Μπουκέτου.
Τα γραφεία του Μπουκέτου βρίσκονταν στο κέντρο της Αθήνας, στην οδό Λέκα [sic]. Από τη δεύτερη περίοδο τα γραφεία μεταφέρθηκαν στην οδό Παλαιών Πατρών Γερμανού, ενώ ο τερματισμός της έκδοσης βρήκε πλέον το περιοδικό στη οδό Πραξιτέλους.
Το’ Μπουκέτο κυκλοφορούσε στον ελλαδικό χώρο, αλλά και σε Ευρώπη, Αμερική και Αφρική, όπου υπήρχαν σημαντικές κοινότητες απόδημων Ελλήνων, μέσω γενικών αντιπροσώπων. Είχε ως στόχο να τέρψει και να ψυχαγωγήσει το κοινό και απευθυνόταν σε ολόκληρη την οικογένεια. Η πλούσια ύλη του, ένα «μπουκέτο» παράξενων ειδήσεων από όλον τον κόσμο, ιστορικών άρθρων και, κυρίως, εκλεκτών λογοτεχνικών αναγνωσμάτων ελληνικών και ξένων, δημιούργησε ένα σημαντικό και πιστό κοινό. Οι ανακαινιστικές του προσπάθειες και η εξαιρετική του εικονογράφηση κατάφεραν να το διατηρήσουν για χρόνια στην πρώτη θέση των περιοδικών ποικίλης ύλης του Μεσοπολέμου, είδος που πρώτο αυτό εισήγαγε. Τα χρωμολιθόγραφα Αρτ Ντεκό εξώφυλλά του είναι ένα πραγματικό κομψοτέχνημα, εμπνέοντας μια αίσθηση νοσταλγίας στο σύγχρονο αναγνώστη.
Τακτικοί συνεργάτες του περιοδικού ήταν οι Μήτσος Παπανικολάου, Ναπολέων Λαπαθιώτης, Χάρης και Σταμάτης Σταματίου, Στέφανος Δάφνης, Αιμιλία Δάφνη, Διονύσιος Κόκκινος, Γεώργιος Κοτζιούλας, Παύλος Νιρβάνας, Γρηγόριος Ξενόπουλος, Σπύρος Μελάς, Κώστας Καιροφύλας, Κώστας Φαλτάιτς, Γεωργία Ταρσούλη, Γεράσιμος Γρηγόρης, Άννα Συνοδινού, Ρώμος Φιλύρας και πολλοί άλλοι, αν και ήταν συνηθισμένη τακτική του περιοδικού η ανυπόγραφη ή η ψευδώνυμη (και ως εκ τούτη μερικές φορές αδύνατη στην ταύτιση) δημοσίευση.
Δέσποινα Γκόγκου, Μάρτιος 2014
