Το περιοδικό «Αττικόν Μουσείον» εκδιδόταν στην Αθήνα κατά τις περιόδους 1883-1885 και 1890-1892 και τυπωνόταν στο τυπογραφείο του Ανδρέα Κορομηλά. Διευθυντής και εκδότης του ήταν ο Νικόλαος Γ. Ιγγλέσης, ο οποίος από το Δ' έτος (τεύχος αρ. 1, 15/7/1891) συνεργάζεται με τον Ιωάννη Πολέμη, που αναλαμβάνει την ευθύνη και την επιμέλεια της ύλης. Το περιοδικό ήταν αρχικά μηνιαίο, ενώ από το Γ΄ έτος κυκλοφορούσε τρεις φορές το μήνα και από το Δ΄ έτος δύο φορές το μήνα. Πωλούνταν 70 λεπτά στην Ελλάδα και 95 λεπτά στο εξωτερικό. Η ετήσια συνδρομή ανέρχονταν στις 6 δρχ. για την Αθήνα, στις 8 δρχ. για τις επαρχίες, και στις 10 δρχ. για το εξωτερικό. Κατά το Γ΄ έτος το ποσό ανέρχεται στις 12 δρχ. και στα 15 φράγκα ετησίως για την Ελλάδα και το εξωτερικό αντίστοιχα, ενώ κατά το Δ΄ έτος στις 10 δρχ. και στα 12 φράγκα αντίστοιχα.
Από το 1890 και εξής τυπώνονταν πάνω από 2000 αντίτυπα και κυκλοφορούσε μεταξύ όλων των κοινωνικών τάξεων σε όλα τα πρακτορεία εφημερίδων των επαρχιών, ακόμη και σε απομακρυσμένα μέρη του Ελληνισμού. Αριθμούσε 1000 συνδρομητές μόνο στις επαρχίες και στο εξωτερικό.
Η ύλη του περιοδικού είναι ποικίλη, καθώς περιλαμβάνει βιογραφίες, θέματα ιστορικά, αρχαιολογικά, φιλολογικά, κοινωνικά, επιστημονικά (νεώτερες εφευρέσεις), οικογενειακά λευκώματα, άρθρα για τη ζωολογία και τη φυσική ιστορία, ειδήσεις για τα νεώτερα δραματικά, μουσικά και καλλιτεχνικά έργα, διηγήματα, ποιήματα, θεατρικά έργα και μελέτες για το θέατρο, θέματα σχετικά με την ελληνική εκπαίδευση κ. ά.
Το κύριο χαρακτηριστικό του «Αττικού Μουσείου» είναι το έντονο ενδιαφέρον του για την επικαιρότητα. Οι βιογραφίες που δημοσιεύονται αφορούν κυρίως μεγάλες προσωπικότητες της εποχής ή του πρόσφατου παρελθόντος (Ρ. Βάγκνερ, Γ. Φλωμπέρ, Α. Κουμουνδούρος, Θ. Δηλιγιάννης κ.ά.), υπάρχουν περιγραφές και ανταποκρίσεις για σημαντικά γεγονότα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, αναγγελίες και σύντομα σχόλια στις νέες κυκλοφορίες βιβλίων, νεκρολογίες κτλ. Με αφορμή τις εθνικές εορτές, τις επετείους ή τα γεγονότα της επικαιρότητας δημοσιεύονται στο περιοδικό άρθρα με ιστορικό περιεχόμενο. Και η εικονογράφηση έχει άμεση σχέση με την επικαιρότητα (π.χ. οι απεικονίσεις από τα αποστραγγιστικά έργα στην Κωπαιδα) ή ακόμη και με τις εποχές του χρόνου. Απεικονίζονται συνήθως προσωπικότητες της εποχής (κυρίως βασιλείς, πολιτικοί, πρόσωπα του πνεύματος), γνωστά έργα τέχνης ζωγράφων και γλυπτών (όπως του Ι. Γκίζη, του Ι. Δούκα, του Α. Οικονόμου, του Κ. Απέργη) τοπία, μουσεία, ενδυμασίες, δημόσια και ιδιωτικά καταστήματα, σκηνές από την ιστορία του 1821 και τους πιο ένδοξους ήρωές της και διάφορα σύγχρονα γεγονότα.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό του περιοδικού, σύμφωνο με το γενικότερο πνεύμα της εποχής και του τόπου, είναι η έντονη ενασχόληση με τους βασιλείς της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου γενικά (βιογραφίες, περιγραφές ανακτόρων, ιστορικές αναδρομές βασιλικών οίκων κτλ.).
Συνεργάτες του περιοδικού υπήρξαν πολλές από τις πιο αξιόλογες πνευματικές προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Ιωάννης Πολέμης, ο Ειρηναίος Ασώπιος, ο Άγγελος Βλάχος, ο Σπυρίδων Π. Λάμπρος, ο Ευγένιος Γ. Ζαλοκώστας, ο Χαραλάμπης Άννινος, ο Σταμάτιος Δ. Βάλβης, ο Αριστομένης Προβελέγγιος, ο Κωνσταντίνος Γ. Ξένος, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, ο Κωστής Παλαμάς, ο Παναγιώτης Ι. Φέρμπος, ο Γεώργιος Δροσίνης, ο Γεώργιος Βαλαβάνης κ.ά.
Ραφτούλη Σοφία, 2008
